Her insan kendini arar. Bütün çabalarda zaten bu arama-bulma çabasına bağlıdır. Kendine soru sorar ben kimin, nerdeyim, neden doğdum, nereye gidiyorum, yanımda kimler var. En önemli soru ile ben kimim. Kendimi nasıl tanımlıyorum. Her insandan duymuşsunuzdur onu, bunu, şunu çok iyi tanıyorum. Peki kendinizi tanıyormusunuz? Bu soruya cevap vermek oldukça güç, çünki insan değişkendir. Bugün bi şeyi seviyorsa yarın derki, vay canına ben bunu mu seviyormuşum? Bunun için zaten bi çok kişi adeta yaşamayı redd eder yarın bakıpta utanmasın diye. Resim çekilmekten kaçar. Hatta bazen ciddi boyutlarda geçmişi yok etme isteyi görürüz. Ama yaşadıklarımızı kabullenmek ve ilk adım olarak yaptıklarımızı kendimize itiraf etmekle başlaya biliriz. Ben şu ya da bu kişiyim, bugün şunu yaptım bu hataydı. Tabi çok büyük hata yapmamışsak, özür dileriz ve her yeni günün yeni konular getirdiyini düşünerek bu konuyu o gün kapatmak gerekir. Asla bunu öbür güne taşımamak lazım. Yeni bir gün, yeni başlangıç yeni düşünceler demektir bunu unutmamak gerekiyor. Eğer bu gün düne takılı kalırsanır bugünü, bugüne ait zevkleri yaşamazsınız. O andaki sevinci, hissleri kaçırmış olursunuz. Hem de hata yapınca unutmamak gerekiyor ki, hızlı şekilde özür dilemek gerek. Dönüp onu bi şekilde düzeltmek için çırpınmamak gerekir. Birinin ödevini yalnışlıkla mahv etmişseniz yardım ede bilirsiniz ama insan hayatını etkileyen şeyleri düzeltmek için hatanızı telafi etmeye çalışmayın o zaman daha çok hata yapa bilirsiniz. Bu size de o insana da zararlıdır. Unutmayınki üstünüz çamur olmuşsa temizlenmek için çamurda yuvarlanmazsınız. Özür dilemek nezaketdir hem de öyle sihirli bi kelime ki, sizi kırık kalpleri tamir ede bilir. Hata yapın, özür dileyin ve yaşamayı unutmayın.
Coléra
Site başlığı 